మాడభూషి శ్రీధర్ :

ఎల్లే ఇళంకిళియే= ఓ లేత చిలుకా, ఇన్నం= ఇంకను, ఉఱంగుదియో= నిద్రించుచున్నావా, (అపుడు లోనున్న గోపిక) శిల్ ఎన్ఱ్= జిల్లుమని, అరైయేన్మిన్= పిలవకండి, నంగైమీర్= పూర్ణురాలా, పోదరుగిన్ఱేన్= స్తున్నాను, వల్లై= ఓ నేర్పుగలదానా, ఉన్ కట్టురైగళ్ = నీనేర్పుగల మాటలను, పణ్డే = ముందే, అఱిదుమ్ = ఎఱుగుదుము, వల్లీర్గళ్ = నేర్పరులు, నీంగళే =మీదే, నానే తాన్ = పోనీ నేనే, ఆయిడుగ = అగుదునుగాక, (బయటిగోపికలు) ఒలై ్ల= వేగంగా, నీ= నీవు, పోదాయ్= రమ్ము, ఉనక్కు= నీకు, ఎన్న= ఏమి, వేఱుడైమై= వేఱే ప్రత్యేకత, (లోని గోపిక), ఎల్లారుం= అందరునూ, పోందారో= పోయినారో, (బయటి గోపికలు) పోందార్= పోయిరి, పోంద్= బయటకు వచ్చి,- ఎణ్ణిక్కోళ్= లెక్క పెట్టుకో, వల్లానై= చాలా బలం గల ఏనుగును, కొన్ఱానై= చంపినవాడు, మాత్తారై= శత్రువుల, మాత్తు= బలం, అలిక్కవల్లానై= నశింపచేయ సమర్థుడైన, మాయనై= మాయావియగు, ప్పాడ= కీర్తించి పాడడానికి, ఏలోర్ ఎమ్బావాయ్= వ్రతమునకు లేచి రమ్ము. 

బయట వేచి ఉన్న గోపికలకు లోపలి గోపికలకు మధ్య సంభాషణ ఇది. మాయనై లీలామానుష విగ్రహుడై శ్రీకృష్ణుడిని కీర్తించడానికి కదలి రమ్మని బయట ఉన్న గోపబాలికలు పిలుస్తున్నారు. సహనంతో సాధన చేస్తేనే ఏదైనా సాధ్యం. భాగవత సహవాసం వల్ల సహనం వస్తుంది. ఆచార్య కటాక్షం లభిస్తుంది. ఆచార్యుని దయ కలగడానికి ముందు ఏం చేయాలో వివరించే పాశురం ఇది.

లోపల ఉన్న గోపికను వాకిలి బయటనుంచి పిలుస్తున్నారు అక్కడ చేరిన గోపికలు. నిన్న తమతో చేరిన గోపబాలికతో కలిసి పంకజనేత్రుని పుండరీకాక్షుని వర్ణిస్తూ ఉంటే విన్న లోని గోపిక తాను బయటకు వస్తే ఈ శ్రీకృష్ణ గానామృతాన్ని ఆపుతారేమోనని లోపల నుంచే తానూ గొంతు కలుపుతుందట. అది విని, మేలుకొని ఉన్నా బయటకు రాలేదని వీరు కోపిస్తారు.

బయటి: ‘ఎల్లే!’ ఏమే, ‘ఇళంకిళియే!’ తీయని మాటల లేత చిలకా! ‘ఇన్నంఉఱంగుదియో’ అందరూ వచ్చిన తరువాత కూడా ఇంకా నిద్ర పోతూనే ఉన్నావా? (చిలక వంటి గొంతుగల ఆ గోపిక తమ వెంట ఉంటే శ్రీ కృష్ణుడు సులభంగా లభిస్తాడని వీరి ఆశ. కనుక పరోక్షంగా పొగుడుతున్నారు).

లోపలి: చెవులు జిల్లుమనేట్టు పిలవవద్దు. మీ అందరినీ ఎడబాసి బాధతో నేనుంటే మీరు నన్ను పొగడటం సరికాదు (శ్రీకృష్ణుడు తన దగ్గర ఉన్నట్లు భావించి ఆక్షేపిస్తున్నారేమో అని అనుమానించి). ‘శిల్ ఎన్ఱు అరైయేన్మిన్’ ఏమిటీ అల్లరి శ్రీకృష్ణుడు నా దగ్గరేమీ లేడు ‘నంగైమీర్!’ పరిపూర్ణులు మీరే. ‘పోదరుగిన్ఱేన్’ నేనే వస్తున్నాను లెండి.

బయటి: ‘వల్లై’ మహాసమర్థురాలివే, మంచి నేర్పరివే, ‘ఉన్ కట్టురైగళ్’ ‘పండేయున్ వాయఱిదుమ్’ కటువైన మాటలు, నేర్పు మాకు ఎప్పటి నుంచో తెలుసులే.

లోపల: ‘వల్లీర్గళ్ నీంగళే’ నేనేం కాదు మీరే సమర్థులు, నన్నా సమర్థురాలని అంటున్నా రు, అసలే నేను శ్రీకృష్ణుడి ఎడబాటువల్ల బాధలో ఉన్నాను. మీరేమో అంతా శ్రీకృష్ణుడి దగ్గరకు వెళ్ళడానికి సిద్దంగా ఉన్నారు. ‘నానే తాన్ ఆయిడుగ’ రాక పోవడం నాదే తప్పు. పోనీ నేనే కఠినరాలిననుకోండి.

బయటి: ‘ఒలై ్ల నీ పోదాయ్’ సరే అలా అయితే రా మరి, ‘ఉనక్కెన్న వేఱుడైయై’ నీకే ప్రత్యేకత ఉంది?

లోపల: ‘ఎల్లారుం పోందారో’ అంతా వచ్చారా

బయటి: ‘పోందార్’ అందరూ వచ్చారు, కావాలంటే నీవు బయటికి వచ్చి లెక్కించుకో .

లోపల: ‘పోంద్-ఎణ్ణిక్కోళ్’ ఏం చేద్దాం అందరం

బయటి: ‘వల్లానై కొన్ఱానై’ బలీయమైన ఏనుగు -కువలయా పీడం ‘మాత్తారై మాత్తరిక్కవల్లానై’ దాని కొమ్ములను విరిచి వాటితోనే సంహరించిన స్వామి, శత్రువులలోని శత్రుత్వాన్ని తొలగించగల్గినవాడు ‘మాయనై’ చిత్రవిచిత్ర మాయలు చేసే మాయావిని, ‘ప్పాడ’ పాడుదాం.