హిందీ బోధనా ఆధారిత ఎంబీబీఎస్ డిగ్రీని ప్రవేశపెట్టే ప్రయోగం విఫలమైందని మీడియాలో ఇటీవల వచ్చిన నివేదికలు సూచిస్తున్నా యి. ఈ కార్యక్రమాన్ని చాలా ఆర్భాటంగా ప్రారంభించి మూడు సంవత్సరాలు గడిచినా, మధ్యప్రదేశ్‌లోని వైద్య కళాశాలల్లో హిందీ మాధ్యమ నేపథ్యం నుంచి వచ్చిన 20% కంటే తక్కువ మంది విద్యార్థులు ‘హిందీ‘ మార్గంలో వెళ్లడానికి ఆసక్తి చూప డం లేదని ఎన్డీటీవీ నివేదిక ఒకటి పేర్కొంది.

ఛత్తీస్‌గఢ్, రాజస్థాన్, బీహార్, ఉత్తరాఖండ్, తమిళనాడు రాష్ట్రాలు విఫలమైన ప్రయోగాన్ని పునరావృతం చేయాలని యోచిస్తుండగా, ఈ మేరకు రాష్ట్ర ప్రభుత్వాలు, జాతీయ వైద్య కమిషన్ (ఎన్ ఎంసీ) దాని కోసం సూక్ష్మంగా ఒత్తిడి చేస్తున్నట్టు తెలుస్తున్నది. ఈ తరుణంలో భార తదేశంలో వైద్యవిద్యలో ద్విభాషా మాధ్య మ బోధనా విధానాన్ని పూర్తిగా పునఃపరిశీలించడం అత్యవసరం.

భారతదేశంలో ప్రస్తుతం హిందీలో వైద్యవిద్య ఎందుకు ఉండకూడదు? అనే ప్రశ్న మొదట 2018 ఆగస్టులో పార్లమెంటులో ప్రస్తావనకు వచ్చింది. వనరుల కొరత, పాఠ్యాంశాల నవీకరణ, ఆంగ్లభాష తాలూకు అంతర్జాతీయ అనుభవాలను దృష్టిలో ఉంచుకుని, మెడికల్ కౌన్సిల్ ఆఫ్ ఇండియా (గత వైద్య విద్య నియంత్రణ సంస్థ) హిందీలో వైద్యవిద్యను అం దించకూడదని నిర్ణయించిందని అప్పటి ఆరోగ్య, కుటుంబశాఖ మంత్రి జేపీ నడ్డా సమాధానం ఇచ్చారు. అయితే, 2022 నాటికి కొత్త విద్యా విధానం (ఎన్‌ఈపీ) కారణంగా, హిందీలో ఎంబీబీఎస్ అనే ప్రచారం రాజకీయంగా ఊపందుకుం ది.

మధ్యప్రదేశ్ ఆ మార్గంలో నడిచిన మొద టి రాష్ట్రంగా అవతరించింది. 2024 లో ఎన్‌ఈపీ యోగ్యత ఆధారిత వైద్యవిద్య నిబంధనలను విడుదల చేస్తూ, ద్విభాషా విద్యా విధానానికి మరింత ప్రోత్సాహాన్ని ఇచ్చింది. బోధన, అభ్యాసం, మూల్యాంకనం, ద్విభాషా పద్ధతి వంటివి (అస్సామీ, బెంగాలీ, గుజరాతీ, హిందీ, కన్నడ, మలయాళం, మరాఠీ, ఒడియా, పంజాబీ, తమి ళం, తెలుగు) ఇంగ్లీష్‌తోపాటు నిర్వహించవచ్చు అని కూడా పేర్కొంది.

నేడు, మధ్య ప్రదేశ్ కూడా హిందీలో పరీక్ష రాస్తే పరీక్ష ఫీజులో 50% తగ్గింపును అందిస్తున్నది. అయితే, స్థానిక భాషా విధానం గురించిన ఆలోచనలు, ఎంబీబీఎస్ విద్యార్థుల అనుభవాల మధ్య ఉన్న వ్యత్యాసం స్పష్టంగా పెరుగుతోంది. ఈ క్రమంలో ఇంగ్లీషులో నేర్చుకోవడం కష్టమని భావిస్తున్న ఒక వర్గం విద్యార్థుల ఆందోళనలు ఇప్పటికీ చెల్లుబాటులో ఉన్నాయి. విదేశీ భాషా పా ఠ్యపుస్తకాలను అర్థం చేసుకోవడంలో ఇ బ్బంది అయితే ఉంది. ఈ కార ణంగా విదే శీ భాషా ఆధారిత వైద్యవిద్య విద్యా ఫలితాలను ప్రతికూలంగా ప్రభావితం చేస్తుందని వివిధ అధ్యయనాలు చూపిస్తున్నాయి. 

పశ్చిమ బెంగాల్‌లోని ఒక వైద్య కళాశాలలో జరిపిన అధ్యయనంలో, సర్వే చేసిన దాదాపు 70% మంది విద్యార్థులు భారతదేశంలోని వైద్య కళాశాలలు ఈ విష యంపై అవగాహనను మెరుగు పరచడా నికి స్థానిక భాషల్లో వైద్యవిద్యను అం దించడానికి ప్రాధాన్యత ఇవ్వాలనే సూచనకు అంగీకరించారు. 45% మంది స్థానిక భాషలలో పాఠ్యపుస్తకాలు అందుబాటు లో ఉండాలని పేర్కొన్నారు.

ఉత్తరప్రదేశ్‌లో జరిగిన మరొక అధ్యయనంలో, ఆరోగ్య సంరక్షణ నిపుణులలో అభిప్రాయం మరో రకంగా ఉంది. ప్రతివాదుల్లో సగానికి పైగా హిందీలో ఎంబీబీఎస్ హిందీ మాట్లాడే నేపథ్యాల నుండి వైద్యరంగంలో చేరడానికి ఎక్కువ మంది విద్యార్థులను ఆకర్షిస్తుందని విశ్వసించారు.

దీనికి విరుద్ధంగా, మధ్యప్రదేశ్‌లోని విద్యార్థుల నుంచి వచ్చిన ప్రారంభ అభిప్రాయానికి అనుగుణం గా, గుజరాత్, రాజస్థాన్‌లోని రెండు వైద్య కళాశాలల్లోని నిపుణులు ప్రాంతీయ భాష కంటే ఇంగ్లిష్ ను ఇష్టపడుతున్నారని, ప్రీ-క్లినికల్ విద్యార్థులు (ఎంబీబీఎస్ డిగ్రీ మొద టి, రెండవ సంవత్సరం) స్థానిక భాషలకు సాపేక్షంగా ఎక్కువ ప్రాధాన్యతను చూపిస్తున్నారని మరొక అధ్యయనం కనుగొం ది.

ఈ అధ్యయనాలు ఇంగ్లీష్ మీడియం కాని పాఠశాలల నుంచి వచ్చే గణనీయమైన సంఖ్యలో ఉండే విద్యార్థులు ఇంగ్లిష్ లాంగ్వేజ్- మీడియం ఎంబీబీఎస్ డిగ్రీని పొందడం కష్టమని నిర్థారిస్తున్నాయి. ఈ సంవత్సరం మార్చిలో ప్రచురితమైన ఒక అధ్యయనంలో, మహారాష్ట్రలో 274 మం ది ఎంబీబీఎస్ విద్యార్థులను వారి ఉన్నత, ఉన్నత మాధ్యమిక విద్య బోధనా మాధ్య మం ఆధారంగా వర్గీకరించారు.

దీనిని వారి చివరి సంవత్సరం ఎంబీబీఎస్ మా ర్కులతో పోల్చారు. ఇంగ్లిష్ మీడియం కాని నేపథ్యాల నుండి వచ్చిన 75% మం ది విద్యార్థులకు, వారి తుది పనితీరు లో ఎటువంటి తేడా కనిపించలేదు. ఇతర దే శాలలో కూడా ఇటువంటి అధ్యయనాలు ఇలాంటి ఫలితాలను సూచిస్తున్నాయి. తద్వారా స్థానిక భాషా వైద్యవిద్యను ప్రో త్సహించాల్సిన అవసరం ప్రశ్నార్థకమైంది.

మధ్యప్రదేశ్‌లో కూడా, హిందీలో పరీక్షలు రాసిన విద్యార్థుల సంఖ్య, వారిలో ఎంతమంది హిందీ పాఠ్యపుస్తకాలను సూచిస్తు న్నారో లేదా అలాంటి పాఠ్యపుస్తకాల నా ణ్యతకు సంబంధించిన వివరాల గురించి ఎటువంటి సమాచారం లేదు. ఆంగ్లంలో ఎంబీబీఎస్ నేర్చుకోవడానికి లిప్యంతరీకరణ పాఠ్యపుస్తకాలను తయారు చేయవ లసిన అవసరం లేదు. ఇది వైద్యవిద్యకు మంచి కంటే ఎక్కువ హాని చేస్తుంది.

ఈ నేపథ్యంలో ఖచ్చితంగా, హిందీ-మీడియం ఎంబీబీఎస్ కళాశాలలను ఏర్పాటు చేయాలనే ప్రతిపాదనలు కూడా అతిశయోక్తిగానే కనిపిస్తున్నాయి. తరచుగా, ఇది ‘సాంస్కృతికత’, తద్వారా విద్యార్థులు, ముఖ్యంగా స్థానిక నేపథ్యాల నుంచి వచ్చినవారు, వైద్య కళాశాలలోకి ప్రవేశించేటప్పుడు ఇంటి బెంగ, సంస్కృతి షాక్, విద్యా భారం వంటి ఒత్తిళ్లకు గురవుతారు.

బోధనా మాధ్యమంగా కొత్త భాషను నేర్చుకోవడం రెట్టింపు సవాలుగా వారు భావిస్తారు. అటువంటి విద్యార్థులకు, ముఖ్యంగా ప్రారంభ సంవత్సరాల్లో, ఇంగ్లి ష్ మరింత సౌకర్యవంతంగా ఉండటానికి తగిన మద్దతు అందించడం  చాలా అవసరం. అలాగే, ఎంబీబీఎస్ విద్యార్థి శిక్షణ సమయంలో రోగుల తో సమర్థవంతంగా సంభాషించేందుకు స్థానిక భాషను ప్రాథమిక స్థాయిలో అయినా నేర్చుకోవాలి.

ఉదాహరణకు, ఎంబీబీఎస్ విద్యార్థులు విదేశాల్లో చదువుతు న్నప్పుడు భాషా అడ్డంకులను ఎదుర్కొంటారు. సౌదీ అరేబియాలో మెడిసిన్ చదు వుతున్న అరబ్బు లు కానివారు, ఈజిప్టులో మలేషియన్లు లేదా యూఎస్‌లో పెద్ద సంఖ్యలో అంతర్జాతీయ వైద్య గ్రాడ్యుయేట్లు (ఐఎంజీలు) డాక్టర్, -రోగి పరస్పర సంబంధాలలో భాషా అడ్డంకులను ఎదుర్కొంటున్నారు. 

ఈ అంతరాన్ని అధిగమించడానికి ఒక మార్గం సాంకేతికత. లార్జ్ లాంగ్వేజ్ మోడల్ (ఎల్‌ఎల్‌ఎంలు) స్థానిక నేపథ్యాల నుం చి వచ్చిన విద్యార్థులకు ఉన్నత విద్యలో ప్రాప్యత, సమానత్వాన్ని గణనీయంగా మెరుగుపరిచే సామర్థ్యాన్ని కలిగి ఉన్నా యి.

ఈ ఎల్‌ఎల్‌ఎంలు నిజ సమయంలో, ప్రాంతీయ భాషల్లో సంక్లిష్టమైన వైద్య విషయాలను అనువదించగ లవు. మధ్యప్రదేశ్ ప్రయోగ వైఫల్యంలో కొన్ని సమస్యలు ఉన్నాయి. స్థానిక భాషా డిగ్రీని అంగీకరించడం, వైద్య రంగంలో, పరిశోధనా వ్యవస్థలో దాని స్థితి పోటీ పరీక్షలలో దాని ఉపయోగకరమైన సామర్థ్యం గురించిన ప్రశ్నలు పుష్కలంగా ఉన్నాయి. పరిష్కారం పాత మార్గదర్శకత్వం, మద్దతు వ్యవస్థలనుసృష్టించడంలో ఉంది.